เรื่องรักกระดาษแผ่นเดียว : ข้อความแห่งความทรงจำ

ข้อความเป็นสื่อแทนใจอย่างหนึ่ง ที่สามารถบ่งบอกได้ถึงอารมณ์และความรู้สึกได้เป็นอย่างดี ทั้งในเรื่องความสุข ความเศร้า เรื่องที่อยากจะระบายให้ได้รับรู้  รวมไปถึงบอกความในใจของเราผ่านลายมือที่เขียนลงบนกระดาษ ได้ด้วยเช่นกัน

ย้อนไปยุคสมัยที่ยังไม่มีอินเตอร์เนต โทรศัพท์มือถือ ยังไม่แพร่หลาย การที่่เราจะติดต่อใครสักคนทำได้เพียงแค่การส่งจดหมายหากันเท่านั้น ซึ่งในการเขียนแต่ละครั้ง จะต้องคิดคำบรรยายในจดหมายที่สามารถเล่าเรื่องราว ความรู้สึก โดยใช้ภาษาคำพูดของคนเขียน บ้างก็เป็นบทกลอนซึ้งๆ โดยส่วนใหญ่แล้วข้อความทั้งหมดจะบรรยายลงในกระดาษแผ่นเดียว ใส่ซองจดหมาย ติดแสตมป์ พร้อมที่จะส่งให้ผู้รับ ในแต่ละครั้งการเดินทางของจดหมายไม่ได้ใช้เวลาเดินทางแค่เพียงชั่วโมงเดียว บ้างก็เป็นวันหรือสัปดาห์ และต้องคอยลุ้นอีกว่า จดหมายฉบับนั้นเมื่อเขาเปิดอ่านจะรู้สึกอย่างไร และจะตอบกลับมาตอนไหน อย่างเช่นคู่รักสมัยก่อน ใช้เวลาจีบกันก็จะใช้วิธีการส่งจดหมายสื่อถึงกัน แต่ละฉบับที่ส่งถึงกันใช้เวลานาน ทำให้เราได้เห็นถึงความสำคัญของระยะเวลา ระยะทาง คุณค่าของการรอคอยและปลายทางของความรู้สึกต่างๆ ได้เป็นอย่างดี

หรือแม้กระทั่งการเขียนไดอารี่ ที่เป็นการเล่าเรื่องราวที่ได้พบเจอ ความสุขในวันนั้นที่อยากจะแบ่งปันให้ผู้อื่นได้รับรู้ สิ่งเหล่านี้เป็นความทรงจำที่เมื่อเวลาผ่านไป เราอาจจะลืมเรื่องราวเก่าๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เมื่อได้กลับมาอ่านไดอารี่ที่เราเขียนอีกครั้ง ก็จะเหมือนฟื้นฟูความทรงจำ ที่เราได้ลืมไป ให้กลับมามีรอยยิ้ม ความรู้สึกดีดีให้กับเหตุการณ์ที่ผ่านมา และอยากจะย้อนวันวานให้กับเรื่องราวที่เราประทับใจในอดีตที่เราประทับใจ

มาในยุคปัจจุบันที่การสื่อสารรวดเร็วไปสะทั้งหมด จากที่เคยโต้ตอบผ่านทางอีเมล มาสู่โปรแกรมแชท ICQ , MSN และพัฒนามาสู่ยุคของสมาร์ทโฟน ที่ใช้ Line ,Facebook ในการสื่อสารหากันทำให้ผู้คนสามารถทำความรู้จักกันได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งข้อดีก็คือเวลาโพส หรือ ส่งข้อความหาใครสักคน ไม่ต้องรอคอยนาน เพียงแค่กดส่งก็สามารถโต้ตอบกันได้แล้ว และสังเกตุได้ว่าจะเป็นฟอนด์หรืออักษรแบบเดียวกันสะหมด ซึ่งจะแตกต่างจากการเขียนจดหมายหากันโดยสิ้นเชิง เพราะจดหมายจะถูกเขียนด้วยลายมือของตัวเอง ทำให้เราสามารถจดจำลายมือที่มีเอกลักษณ์แตกต่างกันออกไป ทำให้เราเข้าใจถึงอารมณ์ของผู้เขียนได้มากกว่าข้อความบนหน้าจอสะอีก

ไม่ว่าจะยุคสมัยไหนก็ตามการส่งข้อความยังคงเป็นเครื่องมือในการสื่อสารกับบุคคลต่างๆ ที่บอกถึงความรู้สึกที่มีออกไป เพราะอย่างน้อยๆข้อความนั้นก็ยังคงอยู่ ถ้าไม่สูญหายหรือถูกทำลายออกไป ซึ่งจะแตกต่างจากคำพูด เป็นเพียงลมปากที่ออกไป ไม่สามารถย้อนกลับมาฟังอีกได้ หากไม่มีเครื่องอัดเสียง และความทรงจำที่ดีจะมักติดอยู่กับตัวอักษรเสมอ เมื่อเราได้กลับมาอ่านอีกครั้งหนึ่ง

-------------

ภาพประกอบจาก
รูปที่ 1 http://www.pexels.com
รูปที่ 2-3 http://picjumbo.com/ 
รูปที่ 4  https://unsplash.com/