The First Time in ปีนัง..เกาะแห่งศิลป์ เดินจนขาลาก : ตอนที่ 3

เช้าวันต่อมาพวกเราได้วางแผนกันว่าจะไปที่ปีนัง ฮิลล์ ( Penang Hill ) เพื่อที่จะไปชมพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า โดยจะเปิดให้บริการในเวลา 6.30 น. แต่ปัญหาคือรถเมล์ที่จะไปยังปีนัง ฮิลล์ เปิดให้บริการในเวลา 7.30 น. ซึ่งอาจจะไม่ทันได้ชมพระอาทิตย์ขึ้น

พวกเราจึงได้ใช้บริการแกร็บ (Grab) เพื่อที่จะมุ่งไปสู่ปีนังฮิลล์ โดยคิดค่าโดยสารประมาณ 19 ริงกิต เท่านั้นเอง ซึ่งมีราคาถูกมาก ซึ่งคนขับก็ได้ให้บริหารเราเป็นอย่างดี และใช้เวลาไม่นานพวกเราก็ไปถึงยังปีนัง ฮิลล์ ในเวลาเกือบๆ 6.30 น. และเตรียมตัวต่อแถวเพื่อที่จะไปซื้อตั๋ว ขึ้นกระเช้ารถไฟสู่ด้านบน

โดยคิดค่าบริการนั่งกระเช้ารถไฟ ไป-กลับ ในราคา 30 ริงกิต เท่านั้นเอง แต่ถ้าใครอยากที่จะเดินชิลล์ๆ เรื่อยๆ จะมีเส้นทางสำหรับเดินเท้ากันแบบยาวๆ

แต่ลองคิดดูนะครับว่า ขนาดขึ้นกระเช้ารถไฟยังใช้เวลาเกือบๆ 30 นาที แล้วถ้าเดินขึ้นไปอาจจะถึงประมาณเที่ยงๆ ก็เป็นได้

หลังจากที่เราขึ้นไปสู่ด้านบน ก็สัมผัสได้ถึงอากาศหนาวเย็น แถมมองไปก็ได้เห็นวิวรอบๆ เกาะปีนัง ช่างเป็นภาพที่สวยงามเป็นอย่างมาก

และก็ใกล้เวลาที่แสงแดดจะมาทักทายเราแล้ว...

แต่ความบังเอิญเหนือบังเอิญ เราก็ได้เห็นสายหมอกออกมาทักทายเราพร้อมกับแดดอ่อนๆ 

แม้เราจะไม่ได้เห็นดวงอาทิตย์กลมโตออกมา แต่ผมเชื่อว่าภาพที่เห็น คุ้มค่าตื่น อย่างแน่นอน

จากนั้นเราก็เดินไปโดยรอบๆ นอกจากสายหมอก แสงแดด ที่ออกมาทักทายเราแล้ว ยังมีฝูงค่างออกมาทักทายเราด้วยความน่ารักและเขินอาย

เดินไปอีกหน่อยเราจะได้เห็น สถานที่ที่เป็นแลนด์มาร์คเลยก็ว่าได้ เป็นที่สำหรับคล้องกุญแจคู่รัก

อารมณ์ตอนนี้แบบ " มีแต่เพียงสายหมอกที่ว่างเปล่า มองไปทางไหนก็มีแต่กุญแจคู่รัก "

แม้ว่าคนที่รักจะไม่อยู่ด้วยกัน ( ซึ่งห่างกันแค่นิดเดียว ) แต่ก็บอกกับสถานที่แห่งนี้ว่า เรามาคล้องด้วยกันแล้วนะ 

ตลอดช่วงเวลาที่อยู่รอบๆ ปีนัง ฮิลล์เราได้เห็นหมอกและแสงแดดอ่อนๆ ในทั่วบริเวณ จนอยากที่จะอยู่ที่แห่งนี้ ทั้งวัน แต่เนื่องจากเวลาเราจำกัด จึงต้องนั่งกระเช้ารถไฟลง พร้อมที่จะไปลุยที่อื่นต่อ